προσευχές........

από Ιωαννα Τρι Οκτ 28, 2008 2:15 pm

Κάθε φορά που πήγαινα στο δημοτικό συμβούλιο Φαρσάλων το πρώτο που έκανα ως τώρα ήταν να κοιτάξω την εικόνα του Χριστού πάνω από τα έδρανα και να τον παρακαλέσω να τους δώσει φώτιση και να μην αρχίσουν πάλι τους καυγάδες.
Αυτή τη φορά η εικόνα δεν ήταν στη θέση της και αναρωτήθηκα αν πήρε των ομματίων της η κάποιοι την κατέβασαν από κει φοβούμενοι ότι ο ύψιστος απηύδησε μαζί μας και θα μας κυνηγήσει με βρεμένη σανίδα.

Ποιος Άγιος να μας ακούσει πια και τι να επικαλεστούμε?

Για το τι να τους παρακαλέσουμε ως Φαρσάλιοι; Να μεσιτεύσουν στους ουρανούς υπέρ ημών; Ακόμη και η λέξη μεσιτεία έχασε τις εναλλακτικές της, ιστορικές έννοιες.
Ή μήπως να τους παρακαλέσουμε να διώξουν τη φτώχεια, να φέρουν ειρήνη στην πόλη, να μη ζούμε σαν εκνευρισμένα όντα ανάμεσα στα αυτοκίνητα; Ακόμη κι αν καταδεχτούν να μας απαντήσουν και δούμε τις απαντήσεις στον ύπνο μας, όπως συχνά έπρατταν στα θαύματά τους, θα τα θεωρήσουμε παραληρήματα.

Ο,τι έχω ακούσει τα τελευταία 20 χρόνια για την πόλη, βλέπω να επαναλαμβάνεται με πάθος και δεν κουνιέται τίποτα, μήτε ρούπι.

Πόσες ακριβώς δεκαετίες ακούμε, «να αναστήσουμε την ιστορία μας», να «φροντίσουμε την ποιότητα του νερού», να «κάνουμε τους δρόμους».Τα «να» και τα «θα» είναι μόνο χαραγμένα στα αυτιά μας , γιατί τα μάτια μας δεν είδαν τίποτα.
Αυτά οι άγιοι τα ξέρουν και επειδή είναι καλοσυνάτοι, δεν επιθυμούν να μας μαλώσουν. Μας αφήνουν προκειμένου να δουν πότε θα ξεστραβωθούμε να συνέλθουμε, να φύγουμε από την απάθεια τη μοιρολατρία κι αυτή την αδιαφορία που μας δέρνει.

Αντί γι' αυτά, ο καθένας μας προκόβει ξεχωριστά.

Επί χρόνια έχουμε όλοι παρακολουθήσει εκπληκτικές πορείες μεμονωμένων ατόμων που πρόκοψαν σε επίπεδο επιστήμης ,τέχνης και αριστεύσαν στον τομέα τους, αλλά σε άλλους τόπους . Άνθρωποι που είναι δικοί μας αλλά δεν αγκαλιαστήκαν ποτέ απ τον τόπο τους.

Μάθαμε να τους βλέπουμε πάντοτε εκτός πλαισίου της πόλης. Η πόλη δε συνδέεται μαζί τους, ενώ και οι ίδιοι φοβούνται τα μπλεξίματα. Μένουν στο καβούκι τους, ξενιτεύονται, μιλάνε προσεκτικά, θυμώνουν και πετάνε το θυμό τους στο πηγάδι. Άσε που ακούνε και τα σκολιανά τους.

Το μόνο παρήγορο σημείο είναι όποτε τους συναντώ αλλού κι αλλού, είτε ως επιστήμονες, είτε ως επαγγελματίες είτε ως βιοπαλαιστές, γυαλίζει το ματάκι τους όταν δηλώνουν ότι είναι «από Φάρσαλα».

Είναι περήφανοι, όσο κι αν είναι πληγωμένοι. Αυτό το ματάκι είμαι σίγουρη ότι προσέχουν ο Ύψιστος και οι άγιοι. Σιγουρεύονται ότι γυαλίζει από εσωτερική χαρά κι αγάπη για τον τόπο τους και μας εμπιστεύονται ακόμη.
πηγη:ΦΑΡΣΑΛΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

από Admin Τετ Οκτ 29, 2008 11:51 am

Ιωαννα καλως ηλθες !

Οι αγιοι εχουν αυτομολησει λες ε?χαχχαχα....
πιστευω ωστοσο πως ειναι πανταχου παρον !Απλα η σιωπη τους μονο ως ενδειξη λυπης θα μπορουσε να ερμηνευτει!Το θεαθηναι και η ψευτια στο κοσμο μας περισευει δυστυχως ! Οι αγιοι μεριμνουσαν για τους αλλους ,ο συγχρονος απο την αλλη ανθρωπος ολοενα και περισσοτερο τεινει να φροντιζει μονο για τον εαυτο του και συγκεκριμενα για την εικονα του!Αν φροντιζε και λιγο τα εσωψυχα του δε θα ακολουθουσε αυτον τον φτηνο δρομο...αλλα αυτο θελει κοπο αγαπητη Γιαννα ! Κοπο να καταλαβεις πως το γενικο καλο σημαινει και το δικο σου μακροπροθεσμο καλο .Οι βραχυβιες απολαυσεις στο τελος στερευουν ...

Οι αρχοντες ειναι αντιπροσωποι του λαου ..κι αν αυτοι μας φαινονται καπως θα πρεπει να κοιταξουμε στον καθρεφτη μας .Σιγουρα θα δουμε πολλες ομοιοτητες ,οι περισσοτεροι τουλαχιστον απο μας !

Καλο σας βραδυ !

προσευχές........

προσευχές........

Απ: προσευχές........