Ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου

από pako.maria Παρ Ιαν 16, 2009 2:27 am

Ο Χριστός ήρθε και χώρισε την ανθρώπινη ιστορία στα δύο, προ Χριστού και μετά Χριστού. Οι π.Χ άνθρωποι ζούσαν από θρησκευτική άποψη στο σκοτάδι της άγνοιας του αληθινού Θεού και του αληθινού τρόπου ζωής. Βέβαια πίστευαν. Όλες οι φυλές και όλοι οι λαοί είχαν θρησκεία και θεούς. Και όπως λέει ο αρχαίος Έλληνας βιογράφος και φιλόσοφος Πλούταρχος: ΄΄ θα βρεις πόλεις ατείχιστες, αγράμματες, αβασίλευτες, χωρίς θέατρα και γυμναστήρια…δεν θα δεις όμως άθεες΄΄. Και αυτό, γιατί το θρησκευτικό συναίσθημα είναι έμψυχο στον άνθρωπο και η ψυχή στρέφεται προς τον Θεό, όπως τα άνθη προς τον ήλιο. Ο άνθρωπος πλάστηκε ΄΄κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού΄΄, είναι θείο ον και τείνει προς τον Θεό, γιατί κατάγεται από Αυτόν. Αυτό έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι: ΄΄Είμαστε γένος του Θεού΄΄. Γι’ αυτό είναι ισχυρή η ορμή της ψυχής προς Αυτόν. Ένας Πατέρας της Εκκλησίας λέει: ΄΄Για Σε Θεέ μου μας έπλασες και είναι ανήσυχη η καρδιά μας, μέχρις ότου ακολουθεί σε Σένα΄΄.
Όμως η θρησκεία των προ Χριστού ανθρώπων ήταν η ειδωλολατρία και η πολυθεΐα. Νοιώθεις την ανάγκη της πίστης και αναζητώντας τον Θεό θεοποίησαν διάφορα πράγματα, όνια και φαινόμενα.
Μέσα σε κείνο το θρησκευτικό σκοτάδι έλαμψε ΄΄φως μέγα΄. Ήρθε ο Χριστός, ο Θεός και ανέτειλε η αλήθεια.
Στο Ευαγγέλιο της Κυριακής μετά τα Φώτα (11 Ιανουαρίου) ο Ευαγγελιστής Ματθαίος (κεφ. 4, στ. 12-17) αναφέρει: ΄΄όταν ο Ιησούς άκουσε ότι ο Ιωάννης συνελήφθη, έφυγε στη Γαλιλαία. Άφησε τη Ναζαρέτ και ήρθε να κατανοήσει στην Καπερναούμ, η οποία ήταν κοντά στη λίμνη στα σύνορα Ζαβουλών και Νεφθαλείμ, για να εκπληρωθεί εκείνο που είπε ο προφήτης Ησαΐας: Η χώρα του Ζαβουλών και η χώρα του Νεφθαλείμ, η οποία εκτείνεται κοντά στη θάλασσα, η γη πέρα από τον Ιορδάνη, η Γαλιλαία των εθνικών, ο λαός που κάθεται στο σκοτάδι είδε μεγάλο φως και σε κείνους που κάθονται στη χώρα και τη σκιά του θανάτου ανέτειλε γι’ αυτούς φως΄΄.
Τα λόγια αυτά ο Ησαΐας τα είπε 800 χρόνια πριν γεννηθεί ο Χριστός. Με τα προφητικά του μάτια είδε, πως ο Χριστός θα άρχιζε τα κηρύγματα Του από τα όρια Ζαβουλών και Νεφθαλείμ και πως ο λαός που βρισκόταν στο σκοτάδι της άγνοιας και της πλάνης ΄΄είδε φως μέγα΄΄. Και όχι μόνον αυτός ο λαός. Το πρόσωπο και η διδασκαλία του χριστού με τον καιρό έγιναν γνωστά σ’ όλο τον κόσμο και η νέα θρησκεία του Ενός και Αληθινού Θεού, σαν δέντρο με τεράστια κλαδιά, απλώθηκε και σκέπασε όλους τους λαούς. Πήρε το όνομα του ιδρυτή της και ονομάστηκε Χριστιανισμός. Ήταν μια ηθική επανάσταση που έσεισε τον παλιό κόσμο και του άλλαξε την όψη, έφερε νέες ιδέες. Έγινε πηγή νέας ζωής και εποχής. Κάποιος είπε: ΄΄Σαν μεγάλο ποτάμι ποτίζει και ζωογονεί την ανθρωπότητα και η πηγή του είναι ο Ιησούς Χριστός΄΄.
Γιατί ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου; Όταν ο Δημιουργός έδωσε το πρόσταγμα ΄΄γενηθήτω φως΄΄, η υλική κτήση βγήκε από το σκοτάδι και πήρε νέα όψη, δύναμη και ζωή. Το φως του ήλιου όταν εμφανίζεται πάντα δίνει ομορφιά, υγεία, ζωή. Φως είναι ο Θεός, λέει η Αγία Γραφή. Σε αυτή, αλλά και στην εικονογραφία και την υμνολογία της Εκκλησίας υπάρχουν εικόνες και παραδείγματα, για να καταλάβουμε μεγάλες αλήθειες. Έτσι και το υλικό φως είναι σύμβολο του Θείου Φωτός. Ο Χριστός είναι Φως. Έτσι ονομάζει ο ίδιος τον εαυτό Του: ΄΄Εγώ είμαι το φως του κόσμου΄΄. Στο τροπάριο των Χριστουγέννων ψάλλουμε: ΄΄Η Γέννηση σου…ανέτειλε του κόσμου το φως το της γνώσεως…Σε προσκυνείν τον ήλιον της δικαιοσύνης΄΄. Των Φώτων:΄΄…ο επιφανής Χριστέ ο Θεός τον κόσμον φωτίσεις΄΄ και στη Δοξολογία: Δόξα σοι των δείξαντι το φως΄΄ κ.α. Σαν Δημιουργός μας έδωσε το υλικό φως και μετά και το πνευματικό. Με τη ζωή και τη διδασκαλία Του είπε πρωτάκουστες αλήθειες και αποκαλύψεις.
Φανέρωσε ποιος είναι ο αληθινός Θεός και στο πρόσωπο Του οι άνθρωποι είδαν τον Θεό. Οι άνθρωποι πάντα έχουν ερωτήματα για μεγάλα θέματα της ζωής, όπως : από πού καταγόμαστε, ποιος είναι ο προορισμός μας και το νόημα της ζωής, για τον τρόπο ζωής, την ευτυχία, τον θάνατο, κ.α. Σε αυτά και άλλα ο Χριστός δίνει τη σωστή απάντηση, γιατί είναι πηγή αλήθειας και γνώστης. Είπε: ΄΄Εκείνος που με ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της ζωής΄΄. Έτσι με το δικό Του παράδειγμα και το λόγο κατευθύνει σωστά τον άνθρωπο και στο δρόμο της ζωής. Και έχοντας τον Χριστό Φως-Οδηγό, δεν κινδυνεύει να πάρει δρόμους σκοτεινούς. Και ο δρόμος είναι της αρετής. Ένα θησαυρό αρετών βρίσκουμε στη ζωή και στη διδασκαλία Του με κορυφαία την αγάπη, που περιέχει και όλες τις άλλες.
Το φως του ήλιου φωτίζει, θερμαίνει, δίνει ζωή. Και όπου υπάρχει φως η ζωή γίνεται ευχάριστη, χαρούμενοι και οι άνθρωποι ζωηροί και αισιόδοξοι. Και το φως του Χριστού φωτίζει το νου, θερμαίνει τις καρδιές και δυναμώνει τη φλόγα για το καλό. Και τότε ο άνθρωπος παίρνει νέα ζωή, μεταμορφώνεται σε νέα ύπαρξη.
ΠΗΓΗ ΦΑΡΣΑΛΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ