Τα δώρα και τα όνειρα

από pako.maria Πεμ Ιαν 08, 2009 7:12 am

Ήρθαν πάλι οι γιορτές. Αυτή την εποχή, ποιος λίγο ποιος πολύ, δίνει και παίρνει δώρα. Τα πιο ευπρόσδεκτα όμως δώρα είναι αυτά που φέρνει ο Αη-Βασίλης στα παιδιά που τον πιστεύουν και τον περιμένουν. Αλλά και οι μεγαλύτεροι που δεν περιμένουν τον Αη-Βασίλη, επιθυμούν να πάρουν κάποιο δώρο. Τα παιδιά από τους γονείς, οι σύζυγοι ο ένας από τον άλλο, ο φίλος από το φίλο… Και αν ακόμη κάποιος δεν πρόκειται να πάρει δώρο από κανέναν, κάνει ο ίδιος στον εαυτό του, μια και είναι έθιμο. Τότε αρχίζει να σκέπτεται τι να διαλέξει, για να αναπληρώσει κάποια του επιθυμία.
Η αξία του δώρου ξεκινάει από τη στιγμή που αρχίζεις να ζεις προκαταβολικά τη χαρά. Και ίσως αυτή η χαρά της προσμονής να είναι πιο έντονη από αυτή που νοιώθεις, όταν πραγματοποιηθεί η επιθυμία σου. Υπάρχουν όμως και τα δώρα που μας δίνει η ζωή. Μια ζωή όλο και κάτι επιθυμούμε και ονειρευόμαστε και προσπαθούμε να πραγματοποιηθεί. Ίσως όμως τελικά να μην πραγματοποιηθεί. Από παιδιά κάνουμε όνειρα, προσπαθούμε να γίνουμε κάποιοι. Μπορεί όμως να έρθουν αντίξοες περιστάσεις και να πούμε αντίο στο όνειρό μας. Όταν μεγαλώσουμε ζητάμε σύντροφο, που να ανταποκρίνεται σε ότι θα θέλαμε, για να κάνουμε οικογένεια. Και όταν βρεθεί, ίσως να μην είναι εκείνος που ονειρευόμασταν. Κάνουμε παιδιά και ονειρευόμαστε να γίνουν αυτό ή εκείνο. Και αν δεν γίνουν όλα, όπως τα θέλαμε, αναρωτιόμαστε που κάναμε λάθος. Έτσι συμβαίνει. Τα όνειρα είναι όνειρα και δεν βγαίνουν πάντα αληθινά, δεν μπορεί, να είναι ίδια με την πραγματικότητα. Όμως ονειρευόμαστε και πάντα θέλουμε και κάτι άλλο. Γιατί αν σταματήσουμε να θέλουμε κάτι νέο, η ζωή δεν έχει νόημα, θα ήταν άχαρη. Τι και αν μια ζωή ονειρευόμαστε και συγχρόνως απογοητευόμαστε; Τι και αν πονάμε κάθε φορά που ένα όνειρο γίνεται κομμάτια; Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε και αυτό πολλές φορές μας βοηθάει να ζούμε.
Γιορτές και σκέφτεσαι να δώσεις δώρα ή θα ήθελες να πάρεις. Αυτά τα δώρα κανονίζονται με τα λεφτά. Δεν θα ήταν όμως ένα πολύ ωραίο δώρο να βοηθήσεις κάποιον, που λες πως αγαπάς, στην προσπάθειά του να εκπληρωθεί κάποιο του όνειρο, που τόσο πολύ θέλει να γίνει πραγματικότητα;
Ήρθε και ο καινούργιος χρόνος. Οι ευχές πολλές, όπως και οι ελπίδες. Ο καινούργιος χρόνος πάντα είναι συνδεδεμένος με την ελπίδα. Ποιος δεν περιμένει κάτι, δεν ελπίζει, ότι κάτι καινούργιο θα φέρει; Και η ελπίδα δίνει δύναμη στον άνθρωπο. Όμως ας μην είμαστε εγωιστές και να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Ας θυμόμαστε και τα καθημερινά γεγονότα που βασανίζουν τους ανθρώπους γύρω και μακριά μας και ας κάνουμε και γι’ αυτούς μια ευχή και ένα όνειρο. Όλα να έχουν τα βασικά και τα απαραίτητα της ζωής.
Το όνειρο του μαθητή
Ένα καθηγητής των Ελληνικών πήρε μια καινούργια τάξη και για να γνωρίσει τους μαθητές του, τους έβαλε να γράψουν έκθεση με θέμα ΄΄το όνειρό μου΄΄. Τα παιδιά βρήκαν ενδιαφέρον το θέμα και άρχισαν να περιγράφουν με τα πιο έντονα χρώματα τα νεανικά τους όνειρα. Τα αγνά ιδανικά αλλά και οι πιο εγωιστικές φιλοδοξίες βγήκαν και φιγουράρισαν πάνω στο χαρτί. Όμως ο καθηγητής στάθηκε πολύ σε μια έκθεση και δεν μπορούσε να καταλάβει το νόημά της. Δεν ήταν παρά έξη φράσεις, που θύμιζαν γραμματική παρά έκθεση.
΄΄ Εγώ έφαγα, εσύ έφαγες, αυτός έφαγε. Εμείς φάγαμε, εσείς φάγατε, αυτοί έφαγαν ΄΄. Τίποτα άλλο. Τόσο τον προβλημάτισε που κάλεσε το μαθητή στο γραφείο.
-Κάποιο λάθος θα έκανες παιδί μου. Δεν θα κατάλαβες φαίνεται το θέμα του είπε.
-Το κατάλαβα κύριε. Ρωτήσατε για τα όνειρά μας, έτσι δεν είναι; Απάντησε το παιδί.
-Ακριβώς.
-Ε ναι, εμένα αυτό είναι το όνειρό μου, τούτο το ρήμα να μπορεί να κλείνεται σε όλα του τα πρόσωπα.