ΦΑΡΣΑΛΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

[/url]

«νεκρός για το τίποτα»
Ο Αλέξανδρος ξαφνικά χάθηκε απ τη ζωή, εκεί που περπατούσε τον βρήκε ο θάνατος.
Ούτε ο ίδιος δεν κατάλαβε το γιατί.
Δεν υπάρχει εξήγηση, ούτε απάντηση στο γιατί.
Ο Αλέξανδρος δεν είχε όπλο, όπως ο «απέναντι».
Δεν είχε ούτε «εξουσία» στα χέρια του.
Είχε όμως νιάτα και ζωή.
Ήταν ένα 15χρονο παιδί, όπως τα παιδιά μας.
Το κακό έγινε και μετά όλοι …..μίλησαν, για να εκφράσουν την λύπη τους.

Κανείς να μην μιλήσει απ τους πολιτικούς, ούτε της κυβέρνησης ούτε της αντιπολίτευσης παρά μόνο να σκύψουν το κεφάλι από ντροπή που ένα παιδί πάνω στην νιότη του χάθηκε από ανευθυνότητα.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο που αφορά την Ελλάδα ολόκληρη. Δεν είναι σκάνδαλο οικονομικό. Είναι σκάνδαλο ζωής. Είναι το πόσο υπολογίσιμη είναι η ζωή των απλών ανθρώπων, η ζωή των παιδιών μας.
Κανείς δεν θα μας παρηγορήσει ρίχνοντας το μπαλάκι της ευθύνης απ τον έναν στον άλλον.

Είναι ντροπή!
Θέλω να πιστεύω ότι αυτήν την ντροπή ένιωσαν ο Παυλόπουλος και ο Χηνοφωτης και έκαναν αίτηση παραίτησης, άσχετα αν έγινε δεκτή η όχι.
Θέλω να πιστεύω ότι αυτή την ντροπή νιώθουν όλοι αυτοί που μας προστατεύουν.

Αυτό είναι το κράτος δικαίου;
Ποιος θα πάει στην μάνα του Αλέξανδρου και πως θα την παρηγορήσει, που πίστευε ότι δεν κινδυνεύει η ζωή του παιδιού της, σε έναν περίπατο και μάλιστα, από κάποιον που μας προστατεύει.
Ποιος θα εγγυηθεί σε όλες τις μάνες ότι τα παιδιά τους θα γυρίσουν ζωντανά στο σπίτι;
Εσείς με τα όπλα στο χέρι, που σας έδωσαν για την προστασία του πολίτη, αλήθεια πως νιώθετε σήμερα;
«Η αλήθεια θα αναδειχθεί και η τιμωρία θα είναι παραδειγματική» τόνισε σε δελτίο τύπου ο κ. Παυλόπουλος.
Σημαντικό αυτό, δεν λέω το αντίθετο, μόνο που δεν αποκαθιστά το κενό της ζωής που χάθηκε.
Λένε οι φίλοι του αδικοχαμένου Αλέξανδρου ότι ονειρευόταν να γίνει κάποια μέρα πολύ γνωστός πολύ σημαντικός στον κόσμο. Αυτό ονειρευόταν και όχι να μιλανε γι αυτόν και για μια σφαίρα που του αφαίρεσε τη ζωή. Ήθελε να γίνει διάσημος και το όργανο της τάξης τον έκανε “διάσημο”.
Νύχτα πανικού
Δεν έφτανε η συμφορά που χτύπησε τον Αλέξανδρο και την οικογένεια του, δεν έφτανε το ξεσήκωμα των απλών ανθρώπων που αναστατώθηκαν από τον άδικο χαμό του παιδιού, ήρθαν οι κουκουλοφόροι να προσθέσουν κι άλλες καταστροφές.
Ήρθαν χωρίς πρόσωπο χωρίς μάτια και με διάθεση καταστροφής δήθεν για τον χαμό του παιδιού.
Κατάφεραν σε λίγες ώρες να κάνουν γνωστή τη χώρα ως χώρα βανδαλισμών. Αν δεν υπήρχαν οι πυροσβέστες με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που έκαναν η Αθήνα θα γνώριζε την μεγαλύτερη καταστροφή.
500 κουκουλοφόροι κατάστρεψαν ότι βρήκαν μπροστά τους χωρίς να υπολογίζουν τίποτα.
Τι έφταιγαν οι μαγαζάτορες που κατάστρεψαν τους κόπους της ζωής τους; Τι έφταιγαν τα αυτοκίνητα και τα παραδοσιακά κτήρια της Ερμού; Τι έφταιγε η Ελλάδα που ρεζιλεύτηκε στον κόσμο την ώρα που έχει χίλια προβλήματα;
Όχι, δεν θα κάνω το λάθος να μπερδέψω τους νέους που έδειξαν οργή και θλίψη με αυτούς που έδειξαν ότι δείχνουν πάντα με την πρώτη ευκαιρία.
Ας τολμήσει ένας απ αυτούς να δείξει το πρόσωπο του και να πει την ταυτότητα τους και τα πιστεύω τους και τότε θα μπορούμε να μιλάμε πρόσωπο με πρόσωπο. Κρυμμένοι πίσω απ τη μάσκα όλοι μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε.

Πορείες
Τα παιδιά πόνεσαν για τον χαμό
Φόβος, θλίψη, οργή, θυμός και αγανάκτηση πήραν θέση στα μάτια και στις καρδιές των παιδιών και θέλοντας να τιμήσουν τον Αλέξανδρο και θέλοντας να εκφράσουν την οργή τους απέναντι στην πράξη και τους δράστες έκαναν πορεία πένθους, περνώντας από τα αστυνομικά τμήματα και βγάζοντας λεκτικά την οργή τους.