Σε καθενός τη ζωή λίγη βροχή πρέπει να πέσει

από pako.maria Πεμ Νοε 27, 2008 2:16 am

Αγαπητέ
Σταύρο,

Σήμερα είναι η επέτειος του
γάμου μας. Όταν έφευγες για το γραφείο σου χαμογελώντας μου είπες: ΄΄ τι λες
αγάπη μου, θα το επαναλάμβανες; Θα με ξαναπαντρευόσουν; ΄΄. Εγώ απλά σου
μειδίασα. Τώρα καθώς κοιτάζω από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας μας έξω,
σκέφτομαι την ερώτηση σου. Έξω η μέρα είναι συννεφιασμένη, με ένα 60% πιθανότητα
να βρέξει. Βροχή προβλεπόταν και την ημέρα του γάμου μας. ΄΄ δεν θα βρέξει την
ημέρα του γάμου μου, είχα αναγγείλει στη μητέρα μου τότε. Εκείνη είπε: ΄΄ σε
καθενός τη ζωή λίγη βροχή πρέπει να πέσει ΄΄. Είχα το προαίσθημα ότι δεν μου
μιλούσε μόνο για τις καιρικές συνθήκες, αλλά μάλλον προσπαθούσε να μου πει, ότι
κάθε γάμος, κάθε συζυγική ζωή έχει και τις βροχερές στιγμές της. Εγώ είπα: ΄΄
πάντως στη δική μου ζωή δεν θα βρέξει ΄΄. Μιλούσα με αφέλεια. Ήμουν φοιτήτρια
τότε, με μια καρδιά γεμάτη ρομαντισμό και αγάπη. Εσύ ήσουν τελειόφοιτος. Μου
είχες κάνει πρόταση γάμου, προσφέροντας μου ένα κουτί σοκολατάκια. Ανάμεσα τους
ήταν κρυμμένο ένα δαχτυλίδι με διαμαντένια πέτρα. Το δαχτυλίδι των αρραβώνων
μας. Βροχή; Η μητέρα μου σίγουρα αστειευόταν. Πράγματι, η ημέρα του γάμου μας
ήταν ηλιόλουστη. Ένα μαύρο σύννεφο πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Μετά την γαμήλια
τελετή μπήκαμε στο φιατάκι μας, που στο πίσω παράθυρο του είχαν γράψει με αφρό
ξυρίσματος ΄΄ νεόνυμφοι ΄΄. Δεν είχαμε προχωρήσει 5-6 τετράγωνα, όταν το μαύρο
σύννεφο άφησε τη βροχή να πέσει στη γη. Κοίταξα καθώς η λέξη ΄΄ νεόνυμφοι ΄΄
διαλυόταν και γλιστρούσε από το παράθυρο. Μετά από λίγους μήνες έγγαμης
ζωής οι απαιτήσεις της καθημερινότητας
ήρθαν, απαιτώντας τις λύσεις τους. Άρχισα να αισθάνομαι, ότι η αγάπη ήταν μια
λέξη, που θα έπρεπε να την σκεφτόμαστε καθημερινά. θα πρέπει να δουλέψουμε πάνω
σ’ αυτή την αγάπη, να δουλέψουμε σκληρά.

Θυμάσαι τους καυγάδες που
κάναμε στο μοίρασμα, για το τι θα αναλάμβανε ο καθένας μας από τη φροντίδα του
σπιτιού; Δυο εχθρικά κράτη θα είχαν υπογράψει συνθήκη με πολλή λιγότερη
διαπραγματευτική προσπάθεια. Και πόσο χρόνο χρειάστηκα, για να μάθω να ξεχνώ
λάθη και πληγές του παρελθόντος. Ήμουν τόσο καλή στο να τα χρησιμοποιώ εναντίον
σου, που μου είπες ότι θα μπορούσα να είχα γίνει ένας σπουδαίος εισαγγελέας.
Θυμάσαι τα παράπονα που έκανα, όταν έφευγες τα Σαββατοκύριακα για ψάρεμα και
έμενα μόνη; Ήταν μεγάλος αγώνας μας, να είμαστε κοντά ο ένας στον άλλον, αλλά
και να δώσουμε στον εαυτό μας την ελευθερία να βρει τη μοναδικότητά του. υπήρχαν
ακόμη δυσκολότεροι καιροί, αλλά ας ικανοποιηθούμε λέγοντας, ότι ο γάμος μας είχε
βροχούλες, ραγδαίες βροχές και κατά διαστήματα και ισχυρά
μελτέμια.

Καθώς τώρα στην επέτειο του
γάμου μας κάθομαι και συλλογίζομαι τα χρόνια που ζήσαμε μαζί, αυτό που θυμάμαι
πιο πολύ είναι η γενναία λέξη ΄΄ αγαπώ ΄΄ , που τόσο μας βοήθησε να
αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και που έκανε τη ζωή μας μια υπέροχη συντροφιά,
μια ωραία συμβίωση. Αν θα σε ξαναπαντρευόμουν;
Οπωσδήποτε.

Με αγάπη

η γυναίκα σου.

ΠΗΓΗ ΦΑΡΣΑΛΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ