«Αγρότες στο ταμείο ανεργίας»

από pako.maria Πεμ Νοε 27, 2008 2:15 am

Θυμηθείτε τις ανησυχίες που είχε ο Θεσσαλός
αγρότης πριν από δύο δεκαετίες. Αν η παραγωγή του θα ήταν μεγάλη, αν το χωράφι
του θα ήταν αποδοτικό κι αν η κοινοτική επιδότηση θα αφορούσε το σύνολο των
κιλών του. Απλά τα πράγματα, βγαλμένα από τα βιώματα της γεωργίας που
κληρονόμησε από τον πατέρα του.

Μοναδικό άγχος ο καιρός και τα
τερτίπια του. Μην βρέξει τη μέρα που σπέρνει και τη μέρα που συλλέγει. Τα
λιπάσματα πωλούνταν πάμφθηνα, το νερό ήταν επαρκές για τα ποτίσματά του, το
πετρέλαιο είχε μόλις μερικές δεκάδες δραχμές και το κιλό του λευκού χρυσού
κυμαίνονταν στις 300 δραχμές – όταν φυσικά ο βασικός μισθός βρίσκονταν στις 100
και κάτι χιλιάδες.

Η ιστορία θύμιζε ένα σχεδόν
ιδανικό παραμύθι, όπου ο πατέρας της οικογένειας μοχθούσε καλοκαιριάτικα
κουβαλώντας στους ηλιοκαμένους ώμους του, τους σωλήνες στο χωράφι ώστε η σοδειά
να θρέφει – και με το κατιτί παραπάνω – την οικογένειά
του.

Οι καιρός περνούσε, ο κουμπαράς
των καλοκάγαθων συναδέλφων ευρωπαίων μίκρυνε, ο λευκός χρυσός έπαιρνε την
κατηφόρα σε αντίθεση με το κόστος παραγωγής που ακολούθησε την ανοδική διαδρομή του οτιδήποτε αγοράζεται σήμερα με
χρήματα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις άκουγαν τον κουρνιαχτό της επικείμενης
καταστροφής αλλά προτιμούσαν να προσφέρουν ωτοασπίδες και ο μέσος αγρότης άλλες
φορές εκούσια και άλλες ακούσια βολεύονταν στη λογική της
στρουθοκαμήλου.

Ο πρωθυπουργός φαίνεται πως
πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, ξέχασε τις υποσχέσεις πως ο ίδιος θα «έδινε το παρόν
στις Βρυξέλλες για να διαπραγματευτεί το δίκιο του Έλληνα αγρότη». Και τούτη τη
στάση αδιαφορίας ή αν θέλετε ποντιοπιλατισμού, φρόντισε να ακολουθήσει και το
αρμόδιο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Τρεις υπουργοί σε διάστημα
μικρότερο από μία τετραετία έχουν μόνον αρνητικά να καταγράψουν στο βιογραφικό
τους. Το κόστος παραγωγής υπερδιπλασιάστηκε σε όλες τις παραδοσιακές μας
καλλιέργειες, τα μεγάλα έργα υποδομής παραμένουν στάσιμα για τον Θεσσαλικό κάμπο
ενώ για την επαρχία Φαρσάλων είναι παντελώς ανύπαρκτα αφήνοντας τους αγρότες στο
έλεος του Θεού. Το νερό πλέον δεν βρίσκεται στα 30 μέτρα αλλά κοντά στα… έγκατα
της γης, καθιστώντας απαγορευτική κάθε σκέψη εμβάθυνσης των υφιστάμενων
γεωτρήσεων.

Οι τιμές των αγροτικών
προϊόντων με μία εξαίρεση – φωτοβολίδα – την περυσινή χρονιά, συνεχίζουν την
αδικαιολόγητη κατρακύλα ως απόρροια μίας συμπεριφοράς από μία αγορά που δεν
ελέγχεται από κανέναν. Οικογένειες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού
κυβερνούν τα πάντα, ελέγχουν όλα τα διαμορφούμενα καρτέλ και όλα αυτά με την
πλήρη ανοχή και κάλυψη της κυβέρνησης της Νέας
Δημοκρατίας.

Και αφού το μόνο που πετύχαμε
ως χώρα είναι να κάνουμε βήματα προς τα πίσω μειώνοντας αγροτικό εισόδημα και
αγροτικό πληθυσμό πάνω από το ήμισυ, δεν θα μπορούσαμε ούτε κατά διάνοια να
κοιτάξουμε στα μάτια το μέλλον.

Φωτεινό παράδειγμα οι
περιβόητες «περιφερειακές μελέτες αναδιάρθρωσης» τις οποίες διαφήμιζε
προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία ως την… πανάκεια σε κάθε τι που ταλανίζει τον
μεσόκοπο αγρότη. Τέσσερα χρόνια μετά και αφού ξοδεύτηκαν γι’ αυτές αρκετές
εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, η διαπίστωση ήταν πως ο έλληνας πρέπει να
καλλιεργήσει ότι… καλλιεργεί σήμερα!

Είναι κάτι παραπάνω από
προφανές πως η κυβέρνηση του κυρίου Καραμανλή έχει αποτύχει σε όλα τα μέτωπα και
πολύ περισσότερο στον πρωτογενή τομέα όπου τα σημάδια της μόνον ζημία μπορούν να
καταμαρτυρήσουν. Με πελατειακή φιλοσοφία και πολιτική προχειρότητα, οδεύει τους
εναπομείναντες αγρότες του τόπου μας με μαθηματική ακρίβεια στο ταμείο ανεργίας.

Η αντίδραση πρέπει να έρθει από
το αγροτικό κίνημα το συντομότερο δυνατό.

Με
εκτίμηση,

Βαγγέλης
Δημητρακόπουλος

Επικεφαλής αντιπολίτευσης

Δήμου
Πολυδάμαντα

ΠΗΓΗ ΦΑΡΣΑΛΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ