Η ΑΡΓΟΛΙΔΑ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΟΜΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Αργολικός χώρος καλύπτει σελίδες ένδοξης ιστορίας όλων των εποχών. Ελάχιστες περιοχές της γης μπορούν να επιδείξουν 4.000 χρόνια συνεχούς ιστορίας.

Αρχαιότεροι κάτοικοι της Αργολίδας είναι σύμφωνα με τις μυθικές παραδόσεις οι Πελασγοί.

Ήρωες του Προελληνικού παρελθόντος της Αργολίδας αναφέρονται οι Ιναχίδες. Iδρυτής της δυναστείας ήταν ο Ίναχος και απόγονοί του οι Πανόπτης, Άργος, Πελασγός, Μυκήνη (από το όνομα της οποίας προέρχεται κατά μια άποψη και το όνομα των Μυκηνών), ο περίφημος Φορωνεύς ιδρυτής των πρώτων πόλεων του Άργους και η ακόμη περισσότερο περίφημη Ιώ.

Στις αρχές της Β' χιλιετηρίδας π.χ. τοποθετείται η κάθοδος των Ελληνικών φύλων - των Αχαιών - στις Ελληνικές Χώρες, που με τους παλαιούς κατοίκους που είχανε υποταγεί ιδρύθηκαν διάφορα κράτη. Από τα ισχυρότερα ιδρυθέντα Αχαϊκά κράτη ήταν οι ηγεμονίες της Τίρυνθας και των Μυκηνών.

Η περί το 1.000 π.χ. κάθοδος των Δωριέων είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή του Μυκηναϊκού Πολιτισμού.

Από τον 6ο π.χ. αιώνα το Άργος εξακολουθεί να αποτελεί δύναμη που ρυθμίζει τα πράγματα στην Πελοπόννησο. Τούτο μαρτυρούν τα ερείπια του Ηραίου, μεγαλοπρεπή ναού προς τιμήν της Ήρας. Μετά την υποταγή της Ελλάδας στους Ρωμαίους, κύρια κατά την Βυζαντινή εποχή, η ιστορία του Άργους συμπλέκεται με την ιστορία του Ναυπλίου.

Η Ναυπλία όπως είναι το αρχαίο όνομα του Ναυπλίου, ήταν πόλη αυτόνομη μέχρι το 676 π.χ. οπότε έγινε επίνειο του Άργους. Από το 589 π.χ. η πόλη είναι γνωστή σα Ναύπλιο.

Η ακμή της πόλης αυτής τοποθετείται το 120 μ.χ. αιώνα. Για 100 έτη παρέμεινε το Ναύπλιο υπό την διοίκηση των Φράγκων Δουκών των Αθηνών Ντε Λα Ρος. Κατόπιν εκχωρήθηκε στους Ενετούς μέχρις ότου το 1540, παραχωρήθηκε με συνθήκη στους Τούρκους. Κατά την α' περίοδο της Τουρκοκρατίας στο Ναύπλιο μαρτύρησε ο Νεομάρτυρας Άγιος Αναστάσιος ο Ναυπλιεύς, η μνήμη του οποίου εορτάζεται την 1η Φεβρουαρίου.

Η α' περίοδος της Τουρκοκρατίας τερματίσθηκε στις 22 Αυγούστου 1686, όταν ο αρχιστράτηγος των Ενετικών δυνάμεων Φραγκίσκος Μοροζίνης, μετά από μακριά πολιορκία, κατέλαβε το Ναύπλιο και διέταξε να γίνουν μελέτες πλήρους οχυρωματικού συγκροτήματος, σύμφωνα με τους κανόνες της πολεμικής τέχνης, του όρους Παλαμηδίου σε συνδυασμό με τα οχυρωματικά έργα της Ακροναυπλίας.

Οι εργασίες της κατασκευής προστατευτικών προμαχώνων και γενικά της οχύρωσης του Παλαμηδίου άρχισαν το έτος 1687 με την αυτοπρόσωπη επίβλεψη του Μοροζίνη, ο οποίος μετά την κατάκτηση της Πελοποννήσου, όρισε το Ναύπλιο, πρωτεύουσα του Βασιλείου του Μωρέα, έδρα του Γενικού Προβλεπτή, έδρα του Αρχιστράτηγου της Ανατολής και Πρωτεύουσα του Νομού Ρωμανίας. Τότε το Ναύπλιο ονομάστηκε "Νάπολι ντι Ρομάνια".

Την συμπλήρωση της οχύρωσης του Παλαμηδίου και κύρια της νησίδας "Μπούρζι" επελήφθησαν ο Αυγουστίνος Σαγρέδος, Αρχιστράτηγος και Ιερώνυμος Σελφίνος, Γενικός Προβλεπτής του Βασιλείου του Μωρέα.

Η β' περίοδος της Τουρκοκρατίας άρχισε για το Ναύπλιο το 1715 όταν περιήλθε στον Πολιορκητή του Δαούτ Πασσά και τερματίσθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1822, όταν ο Στάϊκος Σταϊκόπουλος με 350 άνδρες κατέλαβε το Παλαμήδι, μετά από επανειλημμένες, αλλά αποτυχημένες πολιορκίες της πόλης από τους Έλληνες.

Από τότε το Ναύπλιο έπαιξε ρόλο πρωταγωνιστή σε όλες τις φάσεις του αγώνα για την ανεξαρτησία. Αλλά και το Άργος διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο. Σε αυτό συνήλθε η Α' Εθνοσυνέλευση το 1821, μετά δε μεταφέρθηκε η έδρα αυτής στην Νέα Επίδαυρο.
Το παλαιό κάστρο του Άργους, η Λάρισα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καταστροφή του Δράμαλη, γιατί σε αυτό κλείστηκε ο Υψηλάντης με 700 άνδρες και καταπόντισε τους επιδρομείς, μέχρις ότου ο Κολοκοτρώνης συγκεντρώσει στρατό και συντρίψει τους Τούρκους στα Δερβενάκια.

Στις 7 Ιανουαρίου 1828, αποβιβάσθηκε στο Ναύπλιο ο Ιωάννης Καποδίστριας πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, στον οποίο οφείλονται πολλά έργα, όπως η πρώτη Σχολή Ευελπίδων, η Γεωργική Σχολή στην Τίρυνθα κλπ και ο οποίος όπως είναι γνωστό φονεύθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 όταν έμπαινε στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα.

Στις 25 Ιανουαρίου 1833 αποβιβάσθηκε στο Ναύπλιο ο πρώτος Βασιλιάς των Ελλήνων Όθωνας. Το Ναύπλιο έπαυσε να είναι Πρωτεύουσα της Ελλάδας με το Β.Δ. 18/30 Σεπτεμβρίου 1834, που υπογράφτηκε από την Αντιβασιλεία Αρμανσμπέργκ Κόμπελ και Εύδεκ, με αποτέλεσμα ο Βασιλιάς Όθωνας να εγκατασταθεί στη νέα Πρωτεύουσα την Αθήνα.

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑ΄ΡΕΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΡΓΟΛΙΔΑ : ΑΡΓΟΛΙΔΑ- VIDEO

ΑΡΓΟΣ
Μια από τις πιο φημισμένες πόλεις της μυθολογίας και της ιστορίας είναι το Άργος . Τόσο σπουδαία ήταν η πόλη και ηγεμονικός ο ρόλος της, που από το όνομά της όλοι οι Έλληνες αποκαλούνταν Αργείοι. Και δεν ήταν τυχαίο αυτό, καθώς οι βασιλικές οικογένειες των πόλεων κρατούσαν από το Άργος, κάτι που το είχαν προς τιμήν τους.
Όχι μόνο στην Ελλάδα. Τα κλαδιά της ηγεμονίας της είχαν φτάσει μέχρι την Περσία, της οποίας ιδρυτής φέρεται ο γιός του Περσέα Πέρσης. Μάλιστα ο τελευταίος σάχης του Ιράν Ρεζά Παχλεβί ήταν περήφανος που ο οίκος του των Αχαιμενιδών καταγόταν από τους γόνους του Περσέα.
Πρώτος βασιλιάς του Άργους αναφέρεται ο Ίναχος, από τον οποίο πήρε το όνομά του ο ποταμός που περνούσε μπροστά από τα τείχη της πόλης, γιος του Ωκεανού (ωκεανό οι αρχαίοι ονόμαζαν τη Μεσόγειο) και της Τέθητας.. Κόρη του Ίναχου ήταν η Ιώ, πρώτη ιέρεια της Ήρας, της οποίας είχε πάρει το μέρος ο Ίναχος στη διαμάχη της με τον Ποσειδώνα. Η Ιώ ήταν αυτή που ίδρυσε το πρώτο ιερό της Ήρας, το Ηραίο, μεταξύ των Μυκηνών και της Τίρυνθας. Για κακή της τύχη όμως την ερωτεύτηκε ο Δίας (και αυτήν, κατά την μυθολογία, όπως και τόσες άλλες), με αποτέλεσμα η Ήρα να τη μεταμορφώσει σε άσπρη αγελάδα, στην οποία μάλιστα έστειλε και μια μύγα, που την τσιμπούσε την καημένη συνέχεια, και δεν έβρισκε τόπο να σταθεί, στην οποία όμως ο Δίας έστειλε ένα τέρας να τη φυλάει, τον Άργο. Μεγάλο μέρος των περιπλανήσεών της πέρασε στα δυτικά παράλια της Δυτικής Ελλάδας, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της περιοχής να δώσουν το όνομά της στο Ιόνιο Πέλαγος.
Ένας ακόμα σπουδαίος βασιλιάς ήταν ο Δαναός, ο οποίος ήρθε από την Αίγυπτο για να αποφύγουν οι κόρες του, πενήντα τον αριθμό, να παντρευτούν τους γιους του αδερφού του Αίγυπτου. Αυτές, με εντολή του πατέρα τους, τη νύχτα του γάμου σκότωσαν τους υποψήφιους γαμπρούς τους και όλοι μαζί δραπέτευσαν στο Άργος. Από το έγκλημα εξαγνίστηκαν αργότερα παίρνοντας ως συζύγους τους νικητές των γυμνικών αγώνων. Από τον Δαναό πήραν το όνομά τους οι Αργείοι κατά την εποχή του Ομήρου (γνωστή η φράση στην Ιλιάδα «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες», όταν ο Λαοκόωντας αντίκρισε έξω από τα τείχη της Τροίας τον Δούρειο Ίππο). Στο ίδιο επίσης έπος αποδίδεται στον ήρωα από την Αρκαδία Στέντορα η φράση «αιδώς Αργείοι», προσπαθώντας με τη δυνατή φωνή του (ίση σε ένταση με τη φωνή πενήντα ανδρών, εξ ου και η φράση «στεντόρεια φωνή»), με την οποία προσπάθησε να αναζωπυρώσει το θάρρος τους μετά την αποχώρηση του Αχιλλέα από τις μάχες.
Κατά τους ιστορικούς χρόνους, και αφού στην περιοχή έχουν κατέβει πια οι Δωριείς, το Άργος χάνει τον κυρίαρχο ρόλο του και συχνά μπλέκει σε πολέμους με τους μεγάλους αντιπάλους του, τους Σπαρτιάτες. Η αντιπαλότητα αυτή τους οδήγησε πολλές φορές σε συμμαχίες με την άλλη μεγάλη πόλη της εποχής, την Αθήνα, χωρίς, στο τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου, να έχουν τα οφέλη που επεδίωκαν, καθώς ο πόλεμος έληξε με ήττα των Αθηναίων. Αργότερα, και αφού μεσολάβησε ακόμα μια φάση παρακμής κατά την περίοδο της μακεδονικής ηγεμονίας, το Άργος αναλαμβάνει και πάλι σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Αχαϊκή Συμπολιτείας, της οποίας μάλιστα για μια περίοδο γίνεται και πρωτεύουσά της. Το 146 π.Χ. στη μάχη κατά των Ρωμαίων στην Κόρινθο η Αχαϊκή Συμπολιτεία ηττάται και το Άργος υποτάσσεται μαζί με τις άλλες πόλεις της συμμαχίας.
Την πόλη θα τη συναντήσουμε αργότερα κατά τους βυζαντινούς χρόνους να γνωρίζει νέα ακμή και να γίνεται μητρόπολη. Κατάφερε μάλιστα σημαντικές νίκες απέναντι στους Γότθους και στους Φράγκους, μέχρι να υποταχθεί, κατά την τελευταία Σταυροφορία, και να αποτελέσει μέρος του Δουκάτου των Αθηνών.
Τη μεγαλύτερη δοκιμασία της πέρασε από τους Τούρκους, οι οποίοι το 1397 τη λεηλάτησαν και αργότερα, το 1500, καταλήφθηκε και πάλι, αλλά αυτή τη φορά η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική: Οι κάτοικοί της σφαγιάστηκαν και στην πόλη μεταφέρθηκαν Αλβανοί. Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια, μέχρι οι Αργείοι που είχαν διαφύγει και οι απόγονοί τους να επιστρέψουν στις πατρογονικές εστίες τους και να δώσουν πάλι στην πόλη τον χαρακτήρα της. Έτσι, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην επανάσταση του 1821 και, μέχρι το 1829, φιλοξενούσε την πρώτη ελληνική Βουλή.
ΓΡ.Ρ.
ΠΗΓΗ: http://www.argolidaportal.gr/